Het is begin juli. Op het strand wordt nog voorzichtig geroddeld en online komt de geruchtenstroom al flink op gang: North zou een nieuwe bar hebben ontwikkeld met een draaiknop als depowersysteem. Met stuurlijnen die door de kern van de bar heen schuiven! Zodra de eerste officieuze schetsen op de kitefora verschijnen hoor je de critici al: ‘Dat kan toch niet werken met zand en zout?’ Onze nieuwsgierigheid is aangewakkerd, heeft North de bar van de toekomst ontworpen, of is het gewoon een leuk high end-product? Onze redactie kreeg de eer om als eerste een review te publiceren van de gloednieuwe North Click Bar.

Tekst & beeld: Lisette Blankestijn

‘Eindelijk gebeurt er weer eens wat’ is de eerste gedachte die er door mijn hoofd gaat wanneer ik over deze nieuwe bar hoor. Al jaren stoor ik me aan het feit dat veel merken dezelfde barren produceren. Natuurlijk, if it ain’t broke, don’t fix it, maar in vijf jaar tijd mag er naar mijn smaak wel meer dan een fris kleurtje gefikst worden. Dat zagen ze bij North kennelijk ook in. Achter de schermen werd er al 3,5 jaar getest met een nieuw systeem. Nu het zich zand-, zout- en hufterproof heeft bewezen mag de rest van de wereld ook kennis maken met de nieuwe Click Bar.

De Click Bar heeft zijn naam te danken aan het nieuwe depowersysteem. Waar andere barren door middel van een clamcleat of strap de lengte van powerlijnen aanpassen om de vlieger te poweren of depoweren, regel je dat op deze bar via je stuurlijnen. Dat klinkt wat gek, maar als je je realiseert dat er op powerlijnen veel meer kracht staat dan op stuurlijnen, dan is het opeens best logisch om middels de stuurlijnen de kracht van je vlieger te regelen.

Naar aanleiding van alle online spookverhalen verwacht ik een hoogst ingewikkelde, rommelige bar onder ogen te krijgen met tandwielen. Niets is minder waar, want de Click Bar oogt cleaner dan welke bar dan ook. Weg is het dubbele depower-koord met de safetylijn, foetsie is ook de depowerstrap. Wat we wel zien is een dunne bar waar een rechthoekige plastic depowerlijn doorheen loopt. En aan de rechterzijde is de bar voorzien van een roterend bareinde en een drukknop.

Zit al die moeilijke technologie dan van binnen? Voor we het water op gaan vraag ik of we of een of andere manier ook ín de bar kunnen kijken, en dat mag! Met een FCS-sleutel schroef je de draaiknop van de bar af en zien we hoe het nieuwe depowersysteem werkt: De linkerstuurlijn loopt via het linker-bareind door de kern van de bar heen en komt aan de rechterzijde in een spil samen, klaar om tegelijkertijd te worden opgewonden voor het poweren van de vlieger. Tegen alle verwachting in zijn er geen tandwielen in dit systeem verwerkt en het geheel ziet er eigenlijk heel minimalistisch uit. Je depowert je vlieger door op de tevens rechts aanwezige knop te drukken, waarbij de spil bij iedere klik dezelfde hoeveelheid stuurlijn terug geeft.

Eenmaal op het water draai ik een beetje onwennig voor het eerst de power op. Het is gek om te merken hoe gemakkelijk je over de jaren heen gewend raakt aan een oldschool clamcleat. ‘Als ik nu draai, stuur ik de vlieger dan niet onbewust?’ gaat er door mijn hoofd, me niet realiserende dat je bij het verstellen van de oude vertrouwde depowerstrap ook gewoon de bar met een hand los moet laten. Het opdraaien van de stuurlijnen met deze knop gebeurt gemakkelijk en licht, het systeem werkt veel vloeiender dan ik verwachtte.

Aan de bovenzijde van de bar zie je tijdens het varen in een soort display (wat bestaat uit de stuurlijn die je met rode markering door de bar ziet lopen) hoe ver je de vlieger gepowered hebt. Het (volledig) depoweren doe je door meerdere keren op de knop te duwen, waarbij de bar met stapjes van anderhalf tot twee centimeter stuurlijn terug geeft. Met ongeveer acht keer klikken is de vlieger volledig gedepowered. Ik verbaas me er over dat ik na enkele rakjes niet meer kijk naar het display, maar op gevoel weet met hoeveel keer klikken de vlieger de gewenste kracht heeft. Het voelt fijn om met weinig inspanning de vlieger afwisselend eens te poweren en met hetzelfde gemak snel te depoweren. Ik heb nooit het idee gehad dat een clamcleat of depowerstrap in je gezichtsveld hangt, maar nu deze ontbreekt kan ik je vertellen: die mis je dus helemaal niet!

De Click Bar is voorzien van een automatische swivel boven de chickenloop. Als je er flink op los roteert dan bleef bij het oude systeem de rode safetylijn vaak gedraaid zitten, waardoor je safety niet meer naar behoren werkt. Omdat de depowerlijn nu vierkant is, past deze maar op één manier door de bar heen, waardoor de swivel bij iedere rotatie direct met je meedraait. Wat een goed idee! De rode safetylijn loopt (en draait) nu vrij door de vierkante depowerlijn, en de Iron Heart quickrelease werkt zoals we van North gewend zijn, naar behoren..

Omdat er veel research in de innovatie van de Click bar zit, en dat gepaard gaat met een dito prijskaartje, hebben ze bij North hun best gedaan om de bar zo allround mogelijk te maken. De Click Bar heeft een vaste barlengte, maar is verder op alle mogelijke wijzen tunebaar zodat je hem met alle kitemerken kunt vliegen. De lijnen zijn standaard 22 meter, plus extensions van twee meter en een serie pigtails. Dankzij de meegeleverde pigtails kun je variëren in de lijnlengte en kites die niet op even lange power- en stuurlijnen vliegen. Voorheen kon het nog wel eens een puzzel zijn wanneer je een bar van een ander merk leende en je opeens lusjes aan lusjes of knoopjes aan knoopjes moet vast maken, ook dat is met deze pigtails verleden tijd. Tevens kun je de hoogte van de V-splitsing van de powerlijnen gemakkelijk verschuiven, waardoor de bar ook te gebruiken is met vliegers die een lage split vereisen.

Afgezien van het wisselen van tussen verschillende vliegermerken hebben de pigtails nog een andere gunstige functie. Omdat kitelijnen (door het binnendringen van vuil) naar verloop van tijd kunnen krimpen, los je dat lengteverschil met het toevoegen van een passende pigtail eenvoudig op. Als je na jaren van intensief gebruik 1% krimp hebt op je lijnen dan klinkt dat onschuldig, maar dat komt op je hele lijnlengte toch al gauw neer op 25 centimeter krimp en dat voel je tijdens het varen. Je kunt nu eenvoudig 10 of 20 centimeter pigtail toevoegen aan een gekrompen lijn, zodat je ook na jaren intensief gebruik niet hoeft te settelen voor een vlieger die naar links of rechts trekt.

Steken er ook nadelen aan deze nieuwe bar? Niet echt. Uiteraard moet het grotendeels interne depowersysteem zich in duurzaamheid nog bewijzen aan het grote publiek, maar wij hebben er na het openen van de draaiknop wel vertrouwen in. De tijd zal leren of zand en zout hun tol gaan eisen, maar dankzij de simpliciteit van de bar zou slijtage volgens ons geen groot probleem moeten zijn. North heeft met de Click Bar een uniek concept weten te realiseren, met als enige nadeel dat de bar niet in breedte verstelbaar is en voor sommige kiters misschien buiten het budget valt. Al met al zien wij een mooie toekomst voor de Click Bar tegemoet.

Dit artikel is afkomstig uit de Access #3 van 2016. Dit nummer kunt u hier bestellen. Wil je niks meer missen op het gebied van Kitesurfen word dan abonnee!